فرودگاه کوبه (Kobe Airport) در کشور ژاپن و در جزیره ای حقیقی آفریننده شده است. این گروه اكثر برای پروازهای داخله مورد كاربرد قرار می گیرد اما پروازهای بین المللی از نقاط مختلفی نیز، به آن ادا می گیرد. در بقیه با ما در الی گشت عدو باشید تا به ائتلاف هم شاهنامه باند کوبه، داده ها حزب کوبه، ترمینال ها، راه های دسترسی به آن مطار نوار و در پسین امکانات این فرودگاه برای مسافرانش را مورد ملاحظه قرار می دهیم. در ادامه در مطلب در جاذبه های گردشگری ژاپن در مورد آشنایی با فرودگاه کوبه بیشتر صحبت خواهیم کرد.
همانطور که در مقدمه ذکر کردیم، هیات خطسیر کوبه در آبخو ای برساخته که در ۸ کیلومتری ساحل کوبه و جنوب ایستگاه سانیومیا واقع شده است، آفریننده شده است. اولویت اول این فرودگاه، در كنه دفع و برنامه ریزی فرود هواپیماها، پروازهای اندرونی هستند اما این امر باعث نمی گردد که پروازهای بین المللی را این هیات خطسیر استجابت ننماید.
در زبان ژاپنی این جمعیت را 神 戸 空港 می نویسند و شین هو کوم تان می خوانند. طبق آمار رسمی این هیات خطسیر در سال ۲۰۰۶، ۲ هزارهزار و ۶۹۷ هزار نفر را از طریق خود جا به جا مغبچه تماشاچی است. این عدد در سال ۲۰۱۰ به ۲ هزارهزار و ۲۱۵ هزار نفر رسید.
زمانی که اراده ساخت این مطار نوار از طرف مسئولان کوبه ای مطرح شد، سال ۱۹۷۱ بود. در آن زمان پروگرام ریزان و مهندسین دولتی، در پی طرحی برای ساختن فرودگاهی بودند که دنباله تلاوتگر دسته بین المللی اوساکا گردد.
کوبه
طرح اصلی گروه کوبه عبارت بود از: ۶ باند بلندپروازی با طولی بیش از ۳ هزار متر و ترمینالی با سطح اندازه گیری ۱۱۰۰ هکتار. یکی از عایق ها اصلی بر سر ساخت این حزب در آن سال ها، تاتسو میازاکی شهردار کوبه بود.
میزاکی با این که، از این سمت کنار رفت اما در انتخابات سال ۱۹۷۳ مجدد قدرت و شد و بر روی اراده خود در دوره ی قبلی مدیریتش برای نساختن این فرودگاه جدید پایداری و مداومت پیله کرد. با این وجود صاحبان کسب و کارهای کوبه ای هنوز هم به این طرح شوق مند بودند و با استعمال از روابط خود با دولت، همچنان غرض ساختن یک شهر کوچک و یا یک آبخست ی حقیقی را برای ساخت یک فرودگاه هر چند کوچک تر به دولت می دادند.
در طرح پیشنهادی آنان، باند جماعت جدید افزون کوچک تر از طرح نخستین و انتهایی بود. در آن زمان اراده ساخت یک دسته بین المللی دیگر به نام کانسیوی در سال ۱۹۸۲ به ریاست حمل و نقل ژاپن نشان دادن شد و این طرح نیز مورد تدقیق قرار گرفت.
تاریخچه ی جوخه کوبه
این که این فرودگاه در اختتام چه جور توانست مخلوق شود، شرحی تمام دارد زیرا فراوانی از نهادهای رسمی در ژاپن، دشمن ساخت این مجموعه ی پروازی بودند ولی در پسین در سال ۱۹۸۵، مسولان کوبه پشتكار گرفتند تا به طور مستخلص این دسته را آفریننده و تأسیس نمایند.
شاید برایتان عجیب باشد اما ساخت حزب کوبه تا سال ۲۰۰۳ میلادی به طول انجامید. در واقع در شرح این آزگار شدن روند ساخت و ساز این فرودگاه، باید بگوییم که ساخت این مجموعه در سال ۱۹۹۵ به علت کمبود بودجه، ساكن شده بود. در این زمان دولت از بودجه ی ساخت این جمعیت برای زنهار از زلزله زدگان هانسیل مصرف نمود.
علی رغم تمام وقفه های که در راه ساخت این باند به وجود آمد، مردم محلی کوبه همچنان زنهار خود را در مبنا ی ساخت این جوخه برملا کردند. در انتخابات سال ۱۹۹۷ شهرداری کوبه حزب اتفاق موافقان ساخت دسته به كامیابی رسید.
فرودگاه کوبه
ساخت و ساز مجدد فرودگاه، از سپتامبر سال ۱۹۹۹ مكرر آغاز شد اما بحث های جانب دارانه برای راكد ابداع این پروژه همچنان امتداد داشت تا اینجا که برای بی حركت ساختن این طرح در سال ۲۰۰۰ امضا جمع شد اما از طرفی، مجددا برای ساخت و دنباله ی این برنامه امضا جمع گردید.
باید بگویم که تا زمانی که این حزب گشایش گردد، هنگامه و خلوت بر سر دوام ساخت آن همچنان وجود داشت. در عاقبت تمام این شلوغ ها همان طور که بالاتر به آن تعریض نمودیم، گذرگاه در وقایع خدای نامه ۱۶ فوریه ی سال ۲۰۰۶ افتتاح گشت.اولین ایرلاینی که به این فرودگاه تصعید داشت، شرکت هواپیمایی آل نیپون ایر ویز (All Nippon Airways) کشور ژاپن بود.
امکانات کوبه
این شرکت پروازهای دستور كار ریزی شده ای به این گروه اعمال می داد. ۲ ایرلاین دیگر برای داشتن قطب پروازی در این فرودگاه، با مسئولان آن وارد مذاکره شدند. آغازین نوبت پروازهای ویژه و عام که به این گروه ایفا به جریان انداختن شد، در سپتامبر سال ۲۰۰۶ بود.
به درنتیجه ورشکستگی شرکت هواپیمایی JAL، این شرکت تمامی خدمت ها خود را از حزب کوبه خارج کرده و کلیه پروازهای خود از این هیات خطسیر را، به صورت آویختگی در آورد. البته این درگذشت را شرکت هواپیمایی دیگری به نام اسکای مارک (Skymark) بازگردانی نمود. در حال حاضر این ایرلاین بیش از نیمی از مسافران این هیات خطسیر را تأمین می نماید.
